Toppertje...

Ik vond een onafgemaakt project in een plastic tas.
Even geen zin meer om eraan te werken en daarna helemaal vergeten.

Ik vond 'm zo een beetje warm voor de zomer, dus ik heb 'm uitgehaald en er een heel nieuw model van gemaakt.
Nu dan echt mijn eerste topje die af is. Voor kleine vriendin.

Leuk voor op haar nieuwe korte broek, die toevallig de goede kleuren zijn.

Voor de bloemen heb ik het volgende patroon gebruikt, op blz 29:

Ik heb de "kroontjes" ook aan elkaar gehaakt, om alles mooi bij elkaar te houden.

Voor het bovenstukje en bandjes het patroon uit dit boek:

Hier nog een foto van dichtbij, zodat jullie goed kunnen zien hoe het in elkaar zit.

Hij staat echt heel vrolijk en staat haar goed, dus ik ben helemaal blij met het resultaat.

Voor mezelf ben ik ook een topje aan het haken, maar daar later meer over....

sssssssssssssssssssslang

Ik ben een sssslimme ssssssslang.

Een ssssslang die buigen kan.
Bijvoorbeeld in de letter S van Simone, want zij is geslaagd!

Maar ik kan ook lekker op haar bureau staan.
Kan ik haar gezelschap houden als zij straks over de rechtenboeken gebogen zit.

Ik ben een russssssssische slang, maar was met de vertaling redelijk voor elkaar te krijgen.
Het hoedje heb ik van een uil geleend.
En nee, ik heb hem niet opgegeten.......

Een E-reader hoesje

1 van mijn schoonzussen heeft een E-reader gekocht voor de vakantie.
Scheelt een hoop gesjouw met boeken en kan je toch weer een paar extra jurken meenemen, toch?

Ik heb heel veel ebooks, dus ze kwam gezellig een bakkie doen, terwijl ik haar E-reader vulde met de dames Noort, James, Andrews, French, van Royen, Vermeer en Kroonenberg.

Ondertussen: "jammer dat er geen hoesje bij zit...", "zou toch leuk zijn een hoesje eromheen..."

Oke, oke, ik vat de hint: Welke kleur?
Rose natuurlijk!

Deze heb ik voor haar gemaakt.

Een bodem van vasten (iets korter dan het voorwerp) en daarna halve stokjes, waarvan de eerste ronde in de buitenste lus van de vaste.

De doily komt uit een boek wat ik op mijn Pinterest heb staan.

Nummer 47

Terwijl ik dit bericht schrijf, krijg ik bezoek van de "postbode".

Tegenwoordig kloppen die niet meer aan, maar komen gewoon je keuken binnenlopen....

Hij mag blij zijn dat kleine vriendin op kamp is, want anders had hij in haar fietsmand gezeten om een rondje te gaan fietsen.

Maar, straks het hoesje even langs brengen bij mijn schoonzus, want zij is al aan het inpakken.